ေပ်ာက္ဆုံးေနေသာၿမိဳ့ေတာ္ သာမိုင္းခမ္း

`ေလာကီပညာရပ္ လၽွို့ဝွက္ခ်က္မ်ားနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ ေနရာေဟာင္းတစ္ခု´

ေတာင္ပိုင္းရွမ္းျပည္ရဲ့ေပ်ာက္ဆုံးသြားေသာ ၿမိဳ့ေတာ္နဲ႔ ငုံးသုံးဘုရားကို ဧည့္သည္ေတြပို့ရင္း ထပ္ေရာက္ခဲ့ျပန္တယ္.. သာမိုင္းခမ္းဆိုတာက ရွမ္းစစ္သည္ေပါင္းမ်ားစြာေသြးေျမက်ခဲ့ၿပီး ေသြးနဲ႔ သစၥာတိုင္တည္ခဲ့တဲ့ ဝိဥာဥ္ၿမိဳ့ေတာ္ ...

☘️သမိုင္းထဲက “ သာမိုင္းခမ္း " ☘️ရာဇဝင္ထဲက “ သာမိုင္းခမ္း ” ☘️နရပတိစည္သူမင္းတည္ထားခဲ့တဲ့ေစတီမ်ားထဲက တစ္ဆူအပါအဝင္ျဖစ္တဲ့ ☘️ေရွးေစာ္ဘြားေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ “သာမိုင္းခမ္း” ☘️ကေလာၿမိဳ့ ေအာင္ပန္းၿမိဳ့တို့ကို ၿမိဳ့ျဖစ္ေပၚလာေစတဲ့ ”သာမိုင္းခမ္း.” ☘️ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကိုျဖစ္ေပၚလာေအာင္ အေကာင္းဆုံးေဖာ္ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ “ စဝ္ထြန္းေအး”ရဲ့ေမြးရပ္ေျမျဖစ္တဲ့ “ သာမိုင္းခမ္း. ”.

ထိုေနရာေလးသည္ ေအာက္ျမန္မာျပည္အား အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕တို့က သိမ္းပိုက္ထားၿပီး မင္းတုန္းဘုရင္ နန္းတက္စဥ္အခ်ိန္အထိ အလြန္စည္ပင္သာယာဝေျပာေသာ ေနရာေလးတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ေလ၏။ ၿမိဳ့၏ အမည္ကား သာမိုင္းခဏ္းဟု တြင္ေလ၏။ ထိုေခတ္အခါက ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြား သီေပါေစာ္ဘြား သာမိုင္းခဏ္းေစာ္ဘြား ဟူ၍လည္း ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားထဲတြင္ နာမည္ အထင္ကရ ရွိျပန္ေလ၏။ သာမိုင္းခဏ္းေစာ္ဘြားသည္ ဘာသာတရား အလြန္ကိုင္းရွိုင္းသူျဖစ္ၿပီး ေလာကီပညာရပ္မ်ားကိုလည္း လြန္စြာစိတ္ဝင္စားသူတစ္ဦး ျဖစ္ေလ၏။ သာမိုင္းခဏ္းၿမိဳ့ အနီးတဝိုက္ရွိေဒသမ်ားႏွင့္ တစ္နိုင္ငံလုံးရွိ ေလာကီပညာရွင္မ်ားကိုလည္း ၎မွ မၾကာခဏ ဖိတ္ေခၚ၍ ပညာသင္ယူျခင္း ခ်ီးျမင့္ေျမႇာက္စားျခင္းမ်ား ျပဳတတ္ေလ၏။ တစ္ခါေသာ္ ၎ၿမိဳ့တြင္ အင္းပညာရွင္ စမပညာရွင္ ေဗဒင္ပညာရွင္ အဂၢိရတ္ပညာရွင္ ေဆးပညာရွင္ ျပဒါးပညာရွင္ စသည့္ ေလာကီပညာရွင္အေပါင္းတို့ကို ဖိတ္ၾကားကာ ဘုရားေစတီတစ္ဆူ တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ေလ၏။ ထို့ေၾကာင့္ ေလာကီပညာရပ္မ်ားျဖင့္ တည္ထားေသာ ဘုရားဟု နာမည္ေက်ာ္ၾကားလွေလ၏။ ထိုဘုရားအား ယခုထက္တိုင္ ဖူးေတြ႕နိုင္၏။ လြန္စြာမွလည္း ဆုေတာင္းျပည့္ေလ၏။

ထို သာမိုင္းခဏ္းေစာ္ဘြားသည္ မိမိအုပ္ခ်ဳပ္ရေသာ ၿမိဳ့တြင္းမွ ၿမိဳ့သူၿမိဳ့သားမ်ားအားလည္း ေလာကီပညာရပ္မ်ားကို ေလ့လာသင္ၾကား ေစျပန္၏။ ထို့ေၾကာင့္ သာမိုင္းခဏ္းတြင္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူမွစ၍ ခေလးသူငယ္အရြယ္အထိ လူတိုင္းနီးပါး ေလာကီပညာရပ္မ်ားကို ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ ၾကေလ၏။ တစ္ခါေသာ္ သားမိုင္းခဏ္းေစာ္ဘြားသည္ အခြန္ပ႑ာ ဆက္သရန္ ပ်က္ကြက္မွုေၾကာင့္ ျမန္မာဘုရင္မွ အမၽွက္ရွသျဖင့္ လူအင္အား စစ္အင္အား အလုံးအရင္းျဖင့္ သာမိုင္းခဏ္းအား သိမ္းပိုက္ေစ၏။ ဤတြင္ သာမိုင္းခဏ္းေစာ္ဘြားသည္ က်ိန္စာတစ္ရပ္အား ဆိုခဲ့ေလ၏။ မိမိ မရွိေတာ့သည့္ အခ်ိန္တြင္ ထို သာမိုင္းခဏ္းၿမိဳ့သည္လည္း မရွိေစရ။ အကယ္၍မ်ား ဆက္လက္တည္ရွိၿပီး ယခုကဲ့သို့ စည္ကားသာယာခဲ့ပါေသာ္ ျပည္ပ်က္ပါေစဟု က်ိန္စာဆိုခဲ့ေလ၏။

ျမန္မာဘုရင္၏ အမ်က္ရွမွုႏွင့္အတူ သာမိုင္းခဏ္းေစာ္ဘြားသည္လည္း ကြယ္ေလ၏။ ထို့အတူ က်ိန္စာမ်ားႏွင့္ ျပည့္ဝေသာ သာမိုင္းခဏ္းသည္လည္း ကြယ္ေလ၏။ သာမိုင္းခဏ္းေစာ္ဘြား၏ အသုဘသို့ အနယ္အနယ္အရပ္ရပ္မွ ေလာကီပညာရွင္မ်ား လာေရာက္ၾကေလ၏။ သာမိုင္းခဏ္းေစာ္ဘြား၏ အုတ္ဂူမွာ လြန္စြာႀကီးမားေလ၏။ ထိုအုတ္ဂူအတြင္း သူ၏ ပိုင္ဆိုင္သမၽွေသာ ေရႊ ေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမား အဖိုးမျဖတ္နိုင္ေသာ ရတနာမ်ား ထည့္သြင္း ျမဳပ္ႏွံသၿဂိဳလ္ထားသည့္အျပင္ ထို အုတ္ဂူ၏ ေအာက္၌လည္း ၎၏ ၾကင္ယာေတာ္ အလုပ္အေကၽြးမ်ားႏွင့္ စစ္သည္ရဲမက္မ်ားကိုပါ ထည့္သြင္း ျမဳပ္ႏွံခဲ့ေလ၏။ ဤတြင္ နန္းစဥ္ဆက္ အလြန္ရွားပါး၍ အဖိုးအနဂၢထိုက္တန္ေသာ ျပည္တန္ပတၱျမား ႏွင့္ ေၾကာင္မ်က္ရွင္ ရတနာမ်ားလည္း ပါသည္ဟု ဆိုၾက၏။

ထို ေစာ္ဘြား၏ အုတ္ဂူအား ေလာကီပညာရွင္အေပါင္းတို့က ၎တို့၏ ပညာရပ္မ်ားျဖင့္ အစီအမံမ်ား အစြမ္းကုန္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ၾက၏။ ထို့ေၾကာင့္ ထိုအုတ္ဂူႀကီးသည္ ေလာကီအစီအမံမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္လၽွက္ ရွိ၏။ သီေပါဘုရင္ေႏွာင္းပိုင္းတြင္ သိုက္ဆရာအမ်ိဳးမ်ိဳးတို့သည္ ထို ဂူႀကီးအား မၾကာခဏ လာေရာက္ ေဖာက္ခဲ့ၾက၏။ မည္သို့မၽွ ေဖာက္မရသည့္အျပင္ သိုက္ဆရာတို့သည္သာ ႐ူးလၽွင္႐ူး မ႐ူးလၽွင္ ေသပြဲဝင္ၾကရေလ၏။ ဤသည္ကား ေလာကီပညာရပ္ လၽွို့ဝွက္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္လၽွက္ရွိေသာ ေနရာေဟာင္း တစ္ခုသာလၽွင္ ျဖစ္ေပေတာ့၏။ ယခုအခါ သာမိုင္းခဏ္းသည္လည္း တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ကြယ္ေပ်ာက္ကာ ရွိေလေတာ့ေခ်၏။ ထို သာမိုင္းခဏ္းရြာသည္ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ေအာင္ပန္းၿမိဳ့ အလြန္တြင္ တည္ရွိေလ၏။ ရြာငယ္အဆင့္မၽွပင္ မရွိပါေတာ့ေခ်။

ေမတၱာမ်ားစြာျဖင့္ Credit

ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေလးပါ

ေနေနက ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေလးပါ(အေဆာင္ေနေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစားပါ ေယာက်္ားေလးေတြနဲ႕သပ္သပ္ဆီဆိုေတာ့ မကမာၻထဲမွာပဲေနခဲ့ရသူပါ။) ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူဆိုေတာ့ ဆယ္တန္းေျဖရတာေပါ့ေလ(သိၿပီးသားမလား)ေနဆယ္တန္းေျဖ ေတာ့ ေနနဲ႕ တစ္ခုံတည္းထိုင္ရတယ့္ေကာင္ေလးက ေနတို႔ ေက်ာင္းက နာမည္ေက်ာ္ေလးေလ(ဆိုးလို႔ေတာ့ ဟုတ္ဘူး ပြဲအားလုံးမွာ သူက  ေခါင္းေဆာင္ၿပီး လိုက္လုပ္ေပးလို႔)(သူကလဲ အေဆာင္ေက်ာင္းသားပဲေလ) နာမည္သာႀကီးတာပါစာေမးပြဲလာေျဖ ေတာ့ နာရီမပါဘူး (နာမည္ႀကီးထမင္းငတ္တစ္ကယ္ရွိမွန္းသိသြားတယ္) ျမန္မာစာေန႕ႀကီး နာရီတစ္လုံး ႏွစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ရတယ္။အဲ့ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေနာက္တစ္ရက္ လည္းက် ေရာ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းဘာေၾကာင္းလာေျပာတယ္ေန႕ကို ေရာခ်င္တယ္ပဲ ထင္တာ ေပါ့သူက ေႏြရာသီ အေၾကာင္း စာစီစာကုံး ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာ ေရးလဲတယ့္ေန က ၆မ်က္ႏွာလို႔ျပန္ေျဖ လိုက္တယ္ေနာက္မွေန လန႔္သြားတယ္

ဘယ္ႏွယ့္လုပ္သိေနရလဲလို႔ ဒီလိုႏွယ့္ ေန႕ကို ေန႕ရဲ႕အေၾကာင္းေလးေတြကို တစ္ဝက္ေျပာ တစ္ဝက္ေမးလုပ္လာခဲ့တယ့္ ေကာင္ေလးကို ေနလည္းခင္မိလာ တာေပါ့(စာေမးပြဲေျခာက္ရက္အတြင္းေနာ္) အဲေနာက္ဆုံးေန႕လည္း ေရာက္ေရာ သူက ေန႕ ကို ခ်စ္ပါတယ္တယ့္သူ႕မွာ ေက်ာင္းကိစၥနဲ႕ပဲ ရႈပ္ေနလို႔ ရည္းစားမ ထားခဲ့ပါဘူး တယ့္ (ေက်ာင္းသားေတြခ်ည္းရွိတာဆိုေတာ့လဲ ယုံမိတာေပါ့ရွင္)ေနကလည္း ရွက္ၿပဳံးေလးၿပဳံးၿပီး စာေမးပြဲခန္းထဲက ေျပးထြက္လာမိပါတယ္   သူကေတာ့ ေနကိုၾကည့္ရင္း က်န္ေနမွာေပါ့ေနတို႔ေတြ စာေမးပြဲခန္းကထြက္ၿပီး ေနတို႔ေက်ာင္းေရွ႕မွာ အားလုံးျပန္စုရတယ္ေလ(ဆရာဆရာမေတြကို ကန္ေတာ့ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ပါ) ေနတို႔ ေတြ ဆရာေတြကိုကန္ေတာ့ၾက ေရေတြပက္ၾက ဝမ္းနည္းလို႔ငိုၾကနဲ႕ေပါ့ရွင္ေန႕ေကာင္ေလးက အဲ့အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသူေတြ နားမေရာက္ေရာက္ေအာင္လာၿပီး ေန႕ကို ေက်ာင္းစာသင္ခန္း အလြတ္ တစ္ခုစီ လွမ္းခ်ိန္းပါေတာ့တယ္  (ေရေတြစိုဆူညံေနေတာ့လာဖို႔မခက္ပါဘူး)ေန႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေကာင္မစြံလွခ်ည္လားေပါ့ေနလည္း မသိမသာ လွစ္ထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္

လူေတြအားလုံးက အေရွ႕ကြင္းျပင္က ႏႈတ္ဆက္ပြဲကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ေနေတာ့စာသင္ခန္းေတြဟာတိတ္တဆိတ္အထီးက်န္ၿငိမ္သက္ျခင္း ေတြနဲ႕ပဲ ျပည့္ေနတယ္ ေလ  သူက ေက်ာင္းအျဖဴအစိမ္း ေလးနဲ႕ ေရေတြစိုစို နဲ႕အခန္းဝမွာရပ္ေနတယ္ေနကေတာ့ ေက်ာင္းျဖဴ အက်ႌ အေပၚက ေႏြရဲ႕သေကၤတ ပိေတာက္ေရာင္  အေႏြးထည္ေလးနဲ႕ ေက်ာင္းစိမ္းထဘီ ေလးနဲ႕ေပါ့ရွငိေနရဲ႕အလွကေတာ့ ေရစိုေနလို႔ လုံးဝေပၚလြင္ေနမယ္ထင္တာပဲရွင့္  ေနကလုံးႀကီးေပါက္လွအငယ္ေလး ေနာ္(ေဘာလုံးသမရွင့္ )(ငါကြႀကဳံႂကြား 😉 😉 )ေနတို႔ စာသင္ခန္းထဲက ခုံတစ္ခု မွာ ဝင္ထိုင္မိလိုက္ၾကတယ္ေနတို႔ႏွစ္ေယာက္ အနီးစပ္ဆုံးတို႔ထိုင္လိုက္ ၾကတယ္ေနတို႔ေတြ စာေမးပြဲခန္းတုံးက စည္းကို အခုေက်ာ္နိုင္လို႔ ေနတစ္ကယ္ရင္ခုန္မိတယ္ ေနရင္ေတြခုန္ေနတယ္ ေယာက်္ားဆိုတာမျမင္ရတာ ၾကာသြား လို႔ ထင္တာပဲေနရဲ႕ေက်ာင္းသားေလးနာမည္က ေမာင္လို႔ပဲထားလိုက္ပါရွင္(ေျပာျပလိုက္ရင္သူေလးရွက္သြားမယ္)”ေနငါနင့္ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္မိသြားပါ””ေန ရယ္ဒီေျခာက္ရက္ဟာ ငါ့ရဲ႕ဘဝကို အနာဂတ္ေရးရာေကာ ႏွလုံးသားေရးရာကိုပါ ေျပာင္းလဲသြားေစမယ္လို႔

တစ္ခါမွမထင္ခဲ့ဘူးပါဘူး ဒါေပမယ့္ တစ္ကယ္ျဖစ္လာတယ္ေလေန””ေနကိုယ့္ကို ဘယ္လိုအေျဖမ်ိဳးေပးနိုင္မလဲေန”ေမာင့္ရယ့္ စကားေလးေတြကိုသာယာ မိသြားတယ္ေမာင့္လက္ကေလးေတြက ေန႕ရဲ႕ဆံစ ေလးေတြကို အသာအယာပြတ္သက္ေပးေနတယ္   ေန ရွက္ရွက္နဲ႕ပဲ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ပါေတာ့တယ္ ၾကည္ႏူးတယ့္အၿပဳံးေတြနဲ႕ေနတို႔ႏွစ္ေယာက္ဖက္ထားမိၾကတယ္ေမာင့္နဲ႕ေန ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိ ၿပီး လွ်ာခ်င္း ကစားမိၾကတယ္ေန႕အဖုတ္ကေလးကေတာ့  အခန္းထဲစေရာက္ကတည္းက အရည္႐ႊဲေနတာေပါ့  ေနတို႔ႏွစ္ေယာက္ အခ်င္းခ်င္း တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ထာားမိတယ္ေလအသစ္စက္စက္ ရည္းစား ေလးေတြ ဆိုတာေၾကာင့္ရင္ခုန္တာ က အထြတ္အထိပ္ေပါ့ေနရဲ႕ လည္ပင္းနားတစ္ဝိုက္ ကို ေမာင္က အားရပါးရ နမ္းေပးေတာ့ ေနေလ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ  ေပါ့တစ္အားပဲစိတ္ထလာမိတယ္ ေန႕ ပင္တီေလးက အရည္႐ႊဲေနၿပီေလ နို႔သီးေလးေတြကလဲမာေနၿပီေပါ့ေမာင့္လက္ေတြက ေန႕အေႏြးထည္ကို ခြၽတ္ဖို႔လုပ္ တယ္ ေနလည္းဘာလို႔မွန္းမသိဘူး သူ ခြၽတ္ရလြယ္ေအာင္ကူလိုက္တယ္ေမာင္ကေတာ့ ေန႕အက်ႌ ေကာ ေဘာ္လီေကာ ေအာက္ လက္ထိုးၿပီး ေန႕နို႔ႏွစ္ဖက္ ကို လက္နဲ႕ေဆာ့ေနတာေလ

“နို႔စို႔ခ်င္တယ္ေနရယ္”ေမာင့္အသံကေလးက သူေဆာ့တာခံေနတယ့္ေန႕ကိုႏွိုးလိုက္သလိုပဲေနလည္းေဘာ္လီလန္ၿပီး နို႔စို႔ရလြယ္ေအာင္လုပ္ေပးလိုက္တယ္ ေနတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက စာေရးခုံေပၚပက္လက္ႀကီးေပါ့ေမာင့္ရဲ႕ ေခါင္းက တစ္ျဖည္းျဖည္း နဲ႕ ေအာက္ကို ဆင္းသြားတယ္ေန႕ရဲ႕ေျပေနၿပီျဖစ္တယ့္ထဘီကို ပုံ က်သြားေအာင္ ခြၽတ္လိုက္တယ္ေနက အေပၚမွာလည္း နို႔လန္ ေအာက္မွာလည္း အဖုတ္ပဲဖုံးထားတာက်န္ေတာ့တယ္ေလ   ေမာင္က ေန႕ရဲ႕နို႔ကေန စနမ္းလာ လိုက္တာဗိုက္ၿပီးေတာ့ခ်က္ၿပီးေတာ့ေန႕ရဲ႕အရည္ေတြစိုေနတယ့္ အဖုတ္ေလးေလေမာင္က ေနရဲ႕ပင္တီ ေလးကို ပါးစပ္နဲ႕ကိုက္ခြၽတ္လိုက္တယ္ေန႕ရဲ႕အဖုတ္  ကေလးက အလွ်က္ ခံဖို႔အသင့္ေပါ့ ေနေလ ေမာင့္ လွ်ာကို ေမွ်ာ္ေနမိတယ္ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိဘူးေမာင္က သူ႕လွ်ာနဲ႕ ေန႕ အဖုတ္ကို ပထမဆုံးအေပၚ ေအာက္လွ်က္ေပးတယ္

တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ၾကရင္ ေန႕အစိေလးကို ပါလွ်ာနဲ႕တို႔ၿပီးကစားေပးေသးတယ္ေမာင့္ရဲ႕လွ်ာက တစ္ျဖည္းျဖည္း နဲ႕ေန႕ အဖုတ္ထဲထိ ဝင္ လာတယ္ အဖုတ္နံရံ ေလးေတြလည္း အားရပါးရလွ်က္ေပးတယ္”အ အ အ” ေန ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္မသိဘူးခံစားရတယ့္အရသာကေလ ဘယ္လိုေျပာရမလဲေပါ့    ေန ခုံ ကို လက္နဲ႕ကိုင္ထားၿပီး ေန႕အဖုတ္ေလးကို မရွက္တမ္းေကာ့ထားမိတယ္ေမာင္ကေတာ့ေန႕ကို ေသခ်ာခါးက ဖက္ၿပီး လွ်က္ေပးေနပါေတာ့တယ္ေမာင္က  မ်က္ႏွာနဲ႕ အဖုတ္နဲ႕ ခဏ ခြာလိုက္ပါတယ္ ေနလည္း မ်က္ႏွာက်က္ကို ေမာ့ေနရာကေအာက္ကို တစ္ခ်က္ ငုံ႕ၾကည့္မိပါတယ္

ေမာင္က ဒီတစ္ခါၾကေတာ့ ေန႕ အဖုတ္ထဲ လွ်ာ ထည့္ၿပီး လိုးပါေတာ့တယ္ေန႕အေျမးပါးေလးကိုေတာင္တစ္ခ်က္ခ်က္ လာေထာက္ပါတယ္ (ေနကအပ်ိဳ စစ္စစ္ရွင့္ အဲ့အခ်ိန္ကေျပာပါတယ္)”ေမာင္ ေန႕အေျမးပါးကိုမေဖာက္ပါနဲ႕ေနာ္ ေန႕ အိမ္က သိရင္ သတ္လိုက္မယ္””ေမာင္နားလည္ပါတယ္ေနရယ္ ဒါေပ မယ့္ ေမာင့္လီးေတာ့ စုပ္ေပးေနာ္””ဟုတ္ပါၿပီေမာင္ရယ္” ဆိုၿပီး ကြၽန္မလည္း ခုံေပၚကဆင္းၿပီး ဒူးေထာက္လိုက္တယ္ ေမာင့္လီး နဲ႕ကြၽန္မမ်က္ႏွာ တန္းတန္း  ေလာက္ အေနအထားပါ့   ေမာင္က သူ႕ပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိဳက္တယ္ ၾကမ္းျပင္မွာ ပုံသြားတာေပါ့ေမာင့္အတြင္းခံေလးကိုဆြဲခြၽတ္ရင္း ေမာင့္လီးကို ၾကည့္ေနမိ တယ္အရွည္ႀကီးပဲရွင့္ ၆လက္မ ရလက္မ ေလာက္ရွိမယ္ေထာင္မတ္ၿပီးထိပ္မွာအရည္ေတြ႐ႊဲေနတယ္ ေနလည္း ေန႕တံေတြးနဲ႕ သူ႕အရည္ရယ္ ေပါင္းၿပီး လီး တစ္ေခ်ာင္းလုံးပြတ္ေပးရင္းအရင္ ဆုံး ေမာင့္ဟာေလးကို ဂြင္းတိုက္ေပးေနမိတယ္ ေမာင္က ေတာ့ တစ္အားကို ေက်နပ္ေနတယ့္ပုံပါပဲေနစစခ်င္းေမာင့္ဒစ္ ကိုငုံလိုက္တယ္ ၿပီးမွတစ္ျဖည္းျဖည္း အရင္းထိ စုပ္ခ်သြားတယ္

ေနလည္းပါးစပ္နဲ႕အထက္တက္လိုက္ေအာက္ဆင္းလိုက္နဲ႕ အားရပါးရစုပ္ေပးပါတယ္ေမာင့္အေခ်ာင္းကေလ ပူပူေႏြးေႏြးေလးရွင့္ (စုပ္လို႔ေကာင္းတယ္  ေျပာရင္လြန္မလား မသိဘူး)” အ ….အ ….. ေန ေမာင္ ထြက္ေတာ့မယ္” ေနလည္း ေမာင့္ လီးႀကီးပါးစပ္က ခြၽတ္ရင္း”ေမာင္ကလည္း ေန႕မ်က္ႏွာေတြ ေပ  ေအာင္ အျပင္ မွာ ထုတ္မလို႔လား ”“ေန ႐ြံ မွာစိုးလို႔ပါ ေမာင္က ျပႆနာမရွိဘူး””ေမာင္ ေရ အသင့္ျပင္ထားေပေတာ့” ေနလည္း ေမာင့္လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္း လုံးကို ငုံထား လိုက္ ၿပီး အားရပါးရ လွ်ာနဲ႕ကစားပါေတာ့တယ္ေမာင့္ ရဲ႕ သုတ္ေတြဟာလည္း အား ေကာင္းေကာင္းနဲ႕အျပင္ထြက္လာလိုက္တာ ေန႕အာ့ေခါင္  တစ္ခု လုံး ပူေႏြး သြားတာပါပဲရွင္ ေနလည္းေလ ငန္က်ိက်ိ သုတ္ကေလးေတြကို ေမာင့္ခ်စ္တယ့္စိတ္ေၾကာင့္ပဲ မ်ိဳခ်မိသြားပါတယ္ေနလည္း ပါးစပ္ကို အသာအယာ သုတ္ရင္း”ေမာင္ေနမၿပီးေသးဘူးေနာ္””ေမာင္ကလည္းေန႕ကိုဒီအတိုင္ပစ္မထားပါဘူး ေနရယ့္ လာခုံႏွစ္လုံးကပ္လိုက္ရေအာင္”  ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ပဲ စာေရးခုံႏွစ္လုံးကပ္ လိုက္တာေပါ့ေနတို႔ႏွစ္ေယာက္ယွဥ္အိပ္လို႔ ရေအာင္ေတာ့က်ယ္တာေပါ့”ေမာင္ ေန႕အေျမးပါးေပါက္ရင္ ေန႕အိမ္က  သတ္မွာေနာ္”

“ေနကလည္း ေမာင္ေန႕ကို မလုပ္ပါဘူး ေနၿပီးသြားေအာင္ ေမာင္ ေစာင္းတိုက္ေပးမလို႔ ေန ခုံေပၚအိပ္လိုက္ေလ ေနေမာင့္ကို ေတာ့ တစ္မ်ိဳူမထင္နဲ႕ေနာ္  ေနေစာင္းတိုက္ဘူးလား” “ေအာ္ ေမာင္ကလည္း ေန ဒီအ႐ြယ္ႀကီးေရာက္မွေတာ့ မလုပ္တတ္ဘဲေနပါ့မလား အေဆာင္မွာ out pass ထြက္ရင္လည္း အင္ တာနက္ဆိုင္ေျပး အဲ့ကားေတြၾကည့္ၿပီး တိုက္ရတာ က အေမာ တစ္ခါတစ္ေလ ဆို အေဆာင္မွာေတာင္မဟုတ္ဘူး စိတ္တစ္အားပါလာလို႔ အင္တာနက္ဆိုင္ မွာတင္ တိုက္ၿပီးၿပီးသြားတယ္ ဒါေၾကာင့္မလို႔လဲ ေမာင့္ကို ျပဳစုနိုင္တာေလ မဟုတ္ရင္အဲ့ေလာက္ႀကီးကြၽမ္းပါ့မလားေမာင္ရယ့္” ေနလည္းေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕  ခုံေပၚတက္အိပ္လိုက္ပါ ေတာ့တယ္ ေမာင္ကေန႕အဖုတ္ေလးကိုလက္နဲ႕အသာအယာပြတ္ေပးတယ္ အထက္နဲ႕ေအာက္မွန္မွန္ေလးေပါ့ တစ္ခ်က္ခ်က္က်  ေတာ့ ေန႕အဖုတ္ထဲလက္ကေလး ႏႈတ္ၿပီးပြတ္ေပးတယ္ ေန႕အစိေလးကိုလည္း ေမာင္ကကစားေပးတယ္ေလ လက္ကေလးနဲ႕ ေပါ့ ေမာင္ ရဲ႕ လက္ေၾကာင့္ပဲ  ေန ထူးကဲတယ့္အရသာေတြ ခံစားရတာ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္မသိပါဘူးရွင္ ေမာင္ရဲ႕ လက္ရဲ႕ ကစားတာကေလ မွန္ မွန္ ေလးကေန တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ျမန္လာပါတယ္ ၿပီးေတာ့ေလ “ေမာင္ ေန႕ကို ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္လ်က္ေပးမယ္ ေနာ္ ” ဆိုၿပီး ေမာင္ဟာ ေန႕ ကို ဒူးေထာင္ခိုင္းၿပီး ေပါင္ၾကားႏွစ္ဖက္ ၾကားေခါင္းစိုက္ၿပီး အားရပါးရရက္ပါေတာ့တယ္

ေမာင္က ေန႕ အဖုတ္ေလးကို အထက္ ေအာက္ လွ်ာ အျပား လိုက္ ရက္လိုက္ အဖုတ္ နံရံ ေလးေတြကို လွ်ာ နဲ႕ ထိုး လိုးလိုက္ အစိ ေလးကို လွ်ာ နဲ႕ ထိ လိုက္  နဲ႕ ကစားေပး တယ္ေလ ေနေလ ခုံ ကို ကိုင္ ထားၿပီး ေတာ့ မရွက္ တမ္း အဖုတ္ ကို ေကာ့ထား ေပးမိတယ္ “အား အ အ လ်က္ပါ ေမာင္ ရယ့္ အား ရပါးရ  လ်က္ လိုက္ပါ ေမာင္ရယ့္ အစိ ေလးကို ပါထိ ေအာင္ လ်က္ပါ ေမာင္ရယ့္ ေန ေလ မေအာင့္နိုင္ေတာ့ ဘူး သိလား” ေနေလ တစ္ ကိုယ္ လုံး ကို ထူးထူး ဆန္း ဆန္း အရသာခံစားရၿပီး ပါးစပ္က ေအာ္ရင္းညည္းရင္း နဲ႕ပဲ ၿပီးသြားပါတယ္ ေမာင္ကေတာ့ ေန႕ အဖုတ္ရည္ေတြကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အားရပါးရ ေသာက္ သုံး လိုက္ပါေတာ့တယ္ “ေမာင္ ေန ေမာင့္ကို သိပ္ခ်စ္တာပဲ ေမာင္” ေနလည္း ခုံ ေပၚက ထ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပုံ က် ေနတယ့္ ထဘီကို ျပန္ဝတ္ ဖို႔ အလုပ္မွာ  “ေန ေန႕ ပင္တီေလးကို ေမာင္ အမွတ္တရ သိမ္းထားပါရေစေနာ္” “လို ခ်င္ ရင္ ေမာင့္ေဘာင္းဘီျပန္ေပးခဲ့ေလ” “ကတိေနာ္ ကတိ” ေျပာေျပာဆိုဆို ပဲ ေမာင္  ကေန႕ပင္တီေလးကို နမ္းရင္း တယုတယ သိမ္းသြားပါတယ္ ေနကေတာ့ လူ ျမင္မွာ ေၾကာက္တာနဲ႕ ေမာင့္အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဝတ္လိုက္ပါတယ္

ေမာင္နဲ႕ေနတို႔တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ပူးပူးကပ္ကပ္ဖက္ၿပီး ပါးစပ္ျခင္းထိ ၿပီး လွ်ာျခင္းကစားခဲ့ၾကတယ္ “ေန ေမာင့္ဆီ ဖုန္းဆက္အုန္းေနာ္ တကၠသိုလ္လည္းတူတူတက္ၾကမယ္ေနာ္” “ဟုတ္ပါၿပီေမာင္ရယ့္ ျပန္ၾကရေအာင္ အျပင္မွာ တစ္ေဆာင္ျခင္းစီ ေက်ာင္းကားေပၚတက္ၿပီးထြက္ေနၿပီ” ေနေမာင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို စုပ္နမ္းၿပီး ႏႈတ္ဆက္အနမ္းေပးခဲ့လိုက္တယ္ ေနကေန႕ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးကိုျပန္ ေမာင္က အညာကိုျပန္တာေပါ့ . . . . .

အႀကည့္